[4] Gdy byłam mała

Gdy byłam mała
uwielbiałam watę cukrową.
Lepiła się do twarzy, palców, sukienek.
Sprawiała mi radość za każdym razem.

Gdy byłam mała
uśmiechałam się do drzew i kwiatów,
rozmawiałam z pszczółkami.
Wiedziałam, że otacza mnie miłość.

Gdy trochę urosłam
wata cukrowa stała się zbyt lepka,
a pszczoły żądlące.
Chciałabym być znowu mała.

Wiersz nagrodzony 1 miejscem podczas XXXIV Wojewódzkiego Turnieju Białych Piór, Poznań 2015.

Powrót do POEZJA